monumenta.ch > Hildegardis Abbatissa > sectio 7 > 51 > sectio 11 > sectio 58 > sectio 551 > sectio 42 > 54 > bnf9389.143 > sectio 2 > sectio 14 > sectio 675 > 2 > 25 > 4 > sectio 401 > sectio 63 > sectio 44 > sectio 382 > csg458.173 > sectio 130 > sluMscr.Dresd.A.145.b.170 > sectio 102 > sectio 484 > 40 > sectio 4 > bavPal.lat.1554.50 > sectio 529 > In Vergilii Bucolicon Librum PROLOGUS > sectio 348 > sectio 11 > 16 > sectio 184 > sectio 1 > bnf17226.93 > sectio 10 > sectio 237 > 8 > Romanorum. > bsbClm6224.160 > sectio 23 > sectio 622 > {m} > Matthaeus, 27 > 47 > sectio 86 > sectio 57 > sectio 366 > sectio 593 > 56 > 43 > 41
Beda, De Natura Rerum, XL. Cur mare non crescat. <<<     >>> XLII. De mari Rubro.

Beda Venerabilis, De Natura Rerum, CAPUT XLI. Cur sit amarum. [

IOAN. NOV. SCHOLIA. Sed in dulcibus aquis lunae alimentum esse, sicut solis in mari. Ex eorum opinione loquitur qui sidera et stellas ignes arbitrantur, ac ali humoribus e terris ac maribus in sublime raptis: quod existimant plerique ex Homeri fabula originem duxisse: in Iliade enim recenset Iovem cum reliquis diis ad Aethiopas profectum epularum gratia. Physice intelligitur e loco nox, qua sidera et sol potissimum in Oceanum cadere videntur. Super hac opinione vide apud Strabonem libro primo.

]

1 Mare idcirco dicunt salsum permanere, tot fluminibus ac pluviis irrigatum, quod exhausto a sole dulci tenuique liquore, quem facillime trahit vis ignea, omnis asperior crassiorque linquatur. Ideoque summam aequorum [A, aquarum; C, aequoream.] aquam dulciorem esse [Note: A, profundo.] profunda. Sed in dulcibus aquis lunae alimentum esse, sicut solis in mari.
Beda Venerabilis HOME

bav1449.233 bnf1615.270 bnf8671.61 bnf11130.81 bnf13013.46 csg248.90 csg250.140 csg251.42